رهبر یک حکومت دینی :"اگر نظام اسلامی دنبال فناوری و مذاکره باشد، اما قدرت دفاعی نداشته باشد، مقابل هر کشور فزرتی که تهدید کند باید عقب نشینی کند"
سوال اول : کشور فزرتی چگونه کشور و یا کشورهایی هستند و اصولا چرا کشور فزرتی باید ایران را تهدید کند ؟
نکته : برخی خبرگزاریهای داخلی مانند ایسنا از فزرتی به عنوان کشور کوچک یاد کرده اند؟
سوال به قوت خودش باقیست.
خامنه ای: "روزگار، روزگار همه چیز است وگرنه به راحتی و به صراحت حق ملت را خواهند خورد"
سوال : یعنی الان به راحتی و صراحت حق ژاپنی ها را خورده اند یا مثلا سوییس یا مثلا چون کره شمالی توان بالای نظامی دارد و بمب های مختلف را آزمایش میکند و مانورهای خطرناک انجام میدهد کسی کاری به کارش ندارد ؟؟؟
خبرگزاریهای ایران حتی نوشته اند که آیت الله خامنه ای از نمایش قدرت و دقت موشکهای سپاه پاسداران ابراز خرسندی داشته و حتی گفته شده این موشکها موجب خرسندی ملتهایی شده است که از امریکا و اسرائیل دلشان خون است؟
سوال : کدام کشورها؟ عربستان ؟ ترکیه ؟ قطر؟ افغانستان ؟ جیبوتی ؟ گینه بیسائو ؟؟؟ کدام خبر را خوانده اید که نشان از نگرانی جامعه بین المللی نداشته است ؟ دبیرکل سازمان ملل ابراز نگرانی کرده است؟ چرا باید اصولا مردم کشور ایکس از دیدن موشکی که قرار است سر گروهی دیگر از مردم بخورد و آنها بمیرند ذوق زده شوند و پای تلویزیون بنشینند و از دیدن دقت موشک شهاب فلان اشک شوق بریزند !!!!
مقایسه حرفهایی که این روزها از زبان برخی مسئولان حکومتی چون حسن روحانی یا هاشمی رفسنجانی با صحبتهای دولت موقت زمان خمینی و متهم کردن این گروه به خیانت در صورت آگاهی از صبحتهای خود بخش دیگری از حرفهای رهبر جمهوری اسلامی است که به نظر میرسد بحث در باب ملایمت و برجام دو و سه و غیره را تمام شده میخواهد و یا اینکه باید منتظر عواقب آن باشند.
به هر حال این سخنرانی در جمعی از مداحان حکومتی بوده و شاید گروهی تفسیر کنند که این صحبتها مصرف داخلی و درون حکومتی داشته اما با توجه به گذشت زمان نه چندان زیادی از انتخابات مجلس و نوروزی که به سیزدهم نرسیده و لحن تند آیت الله خامنه ای بعید به نظر میرسد که مصرف این تهاجمات برای سپاه و اصولگرایان و بسیجی ها و مداحان باشد.
برداشت خامنه ای از توافق اتمی این روزها با الفاظی چون خسارت و شکت نشان از بدبینی او به این قضیه دارد و البته این نگرانی ها شامل مقامات نظامی سپاه پاسداران نیز میشود.
سوالی که مطرح است اینست که نشان دادن توان موشکی (که توان حمل کلاهک هسته ای را دارد) با نوشته تهدیدی به زبان عبری که موجبات تشدید نگرانیهای امنیتی در منطقه پرتشنجی چون خاورمیانه و درست زمانیکه لااقل در سیستم حاکم هم رای گروهی از مردم (که به نیمچه دموکراسی در این نظام باور دارند) به تعادل و گفتمان با جامعه جهانی است ؛ درست زمانی که باید درها باز شده مسیر تجارت و سرمایه گذاری را به ایران باز کرده و بهبود وضع معیشتی مردم را ممکن ساخت ، چه فایده ای دارد ؟ به جز اینکه یک حجمی از آهن پاره را با هزینه ای از جیب ملت به سوختی مجهز کرد و به سه هزار کیلومتر آنطرفتر فرستاد چه لذتی دارد ؟ چه نشانی از اقتدار دارد؟ چرا هزینه سنگین اینگونه موشک پرانی ها و اتم بازیها را باید یک ملت بپردازد ؟ وقت و انرژی و سرمایه طبیعی و انسانی این مملکت به هدر میرود برای چه چیزی ؟ ثبات ؟ حفظ نظام ؟ منافع اقتصادی ؟؟؟
سوال اول : کشور فزرتی چگونه کشور و یا کشورهایی هستند و اصولا چرا کشور فزرتی باید ایران را تهدید کند ؟
نکته : برخی خبرگزاریهای داخلی مانند ایسنا از فزرتی به عنوان کشور کوچک یاد کرده اند؟
سوال به قوت خودش باقیست.
خامنه ای: "روزگار، روزگار همه چیز است وگرنه به راحتی و به صراحت حق ملت را خواهند خورد"
سوال : یعنی الان به راحتی و صراحت حق ژاپنی ها را خورده اند یا مثلا سوییس یا مثلا چون کره شمالی توان بالای نظامی دارد و بمب های مختلف را آزمایش میکند و مانورهای خطرناک انجام میدهد کسی کاری به کارش ندارد ؟؟؟
خبرگزاریهای ایران حتی نوشته اند که آیت الله خامنه ای از نمایش قدرت و دقت موشکهای سپاه پاسداران ابراز خرسندی داشته و حتی گفته شده این موشکها موجب خرسندی ملتهایی شده است که از امریکا و اسرائیل دلشان خون است؟
سوال : کدام کشورها؟ عربستان ؟ ترکیه ؟ قطر؟ افغانستان ؟ جیبوتی ؟ گینه بیسائو ؟؟؟ کدام خبر را خوانده اید که نشان از نگرانی جامعه بین المللی نداشته است ؟ دبیرکل سازمان ملل ابراز نگرانی کرده است؟ چرا باید اصولا مردم کشور ایکس از دیدن موشکی که قرار است سر گروهی دیگر از مردم بخورد و آنها بمیرند ذوق زده شوند و پای تلویزیون بنشینند و از دیدن دقت موشک شهاب فلان اشک شوق بریزند !!!!
مقایسه حرفهایی که این روزها از زبان برخی مسئولان حکومتی چون حسن روحانی یا هاشمی رفسنجانی با صحبتهای دولت موقت زمان خمینی و متهم کردن این گروه به خیانت در صورت آگاهی از صبحتهای خود بخش دیگری از حرفهای رهبر جمهوری اسلامی است که به نظر میرسد بحث در باب ملایمت و برجام دو و سه و غیره را تمام شده میخواهد و یا اینکه باید منتظر عواقب آن باشند.
به هر حال این سخنرانی در جمعی از مداحان حکومتی بوده و شاید گروهی تفسیر کنند که این صحبتها مصرف داخلی و درون حکومتی داشته اما با توجه به گذشت زمان نه چندان زیادی از انتخابات مجلس و نوروزی که به سیزدهم نرسیده و لحن تند آیت الله خامنه ای بعید به نظر میرسد که مصرف این تهاجمات برای سپاه و اصولگرایان و بسیجی ها و مداحان باشد.
برداشت خامنه ای از توافق اتمی این روزها با الفاظی چون خسارت و شکت نشان از بدبینی او به این قضیه دارد و البته این نگرانی ها شامل مقامات نظامی سپاه پاسداران نیز میشود.
سوالی که مطرح است اینست که نشان دادن توان موشکی (که توان حمل کلاهک هسته ای را دارد) با نوشته تهدیدی به زبان عبری که موجبات تشدید نگرانیهای امنیتی در منطقه پرتشنجی چون خاورمیانه و درست زمانیکه لااقل در سیستم حاکم هم رای گروهی از مردم (که به نیمچه دموکراسی در این نظام باور دارند) به تعادل و گفتمان با جامعه جهانی است ؛ درست زمانی که باید درها باز شده مسیر تجارت و سرمایه گذاری را به ایران باز کرده و بهبود وضع معیشتی مردم را ممکن ساخت ، چه فایده ای دارد ؟ به جز اینکه یک حجمی از آهن پاره را با هزینه ای از جیب ملت به سوختی مجهز کرد و به سه هزار کیلومتر آنطرفتر فرستاد چه لذتی دارد ؟ چه نشانی از اقتدار دارد؟ چرا هزینه سنگین اینگونه موشک پرانی ها و اتم بازیها را باید یک ملت بپردازد ؟ وقت و انرژی و سرمایه طبیعی و انسانی این مملکت به هدر میرود برای چه چیزی ؟ ثبات ؟ حفظ نظام ؟ منافع اقتصادی ؟؟؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر