نمیدونم چرا بی بی سی فارسی ، تیتر زده کودتا در انقلاب ؟
من فکر میکنم این یکی از دروس بزرگ تاریخ هست برای اونایی که فک میکنن اگه یه راهی رو اشتباه رفتن ،
دیگه "خود کرده را تدبیر نیست" و باید خیلی گردن کج و سفت این مسیر کج رو تا آخر رفت تا برسیم به ثریا !
و یه عده ای هم که باور دارن که اگه یه انقلاب شد ، برای انقلاب بعدی دقیقا باید صد سال صبر کرد و زشته که
هنوز عرق این انقلاب خشک نشده یه انقلاب دیگه کرد ! نا سلامتی ما آبرو داریم جلو چهار تا کشور ....
اما واقعیت به ما نشون داد که بله میشود ، در مصر شد و مردم تن به حکومت اسلامی ندادن !
این پایان کار نیست و تازه زبانه های این سکولاریسم که از ترکیه شروع شده بود و حالا به مصر رسیده ، خود
را به تونسی رسانده که دو سال پیش آغازگر پدیده ای موسوم به "بهار عربی" بود ...
تاریخ زنده به ما نشون میده که مردم جهان در ترکیه ، مصر ، سوریه ( با این همه کشتار) ، برزیل و دهها کشور
دیگه اگر کسی رو به اشتباه هم انتخاب کردن ، هشت سال منتظر صندوق رای بعدی نمیمونن !
مردم این کشورها به انسان قرن بیست و یکم یاد میدهد که ما انسانها که تنها یک بار فرصت داریم که زندگی
کنیم ، حاضر نیستیم در این فرصت اندک تن به توهمات دینی بدهیم ، حجاب بر سر کرده ، لاک نزنیم ، آنچه دوست
داریم را ننوشیم یا نخوریم و ... حاضر نیستیم به عقایدمان و تاریخمان پشت کنیم و به حتی از یه پارک که تداعی
کننده بخشی از تاریخمان هم باشد نمیگذریم .... حاضر نیستیم بهای بیشتری برای اتوبوس و تاکسی و .. بدهیم و
در عوض از دولتمان برای کم کاری در زمینه بهداشت و آموزش طلبکار هم هستیم ... حاضر نیستیم با وجود این
همه کشته به خانه ها برگشته و مبارزه را فراموش کنیم ...
و این ها نشونمون دادن که مبارزه کردن در جهت منافع مشترک ملی ما ، نه رهبر پیشتاز میخواد ، نه عده ای
روشنفکر نما میخواد ، نه اپوزوسیونی که لزوما بیاید و تمام نقشه را از اول تا آخر برای ما بگوید و ما غر
بزنیم که این راه شدنی است یا نشدنی، هیچکدام نه توقع کمک از امریکا داشتن و یا عدم حمایت روسیه وچین !
فقط به میدان های شهرهاشان ریختن و به خانه باز نگشتند تا کار را تمام کردند و بعد جشن شادی گرفتند !!
ما نیاز به "ماجده علیاهای" فراوانی داریم که بدونن چی میخوان و یک ذره هم از خواسته شون پایین نیان و
هرگز سازش نکنن و هرگز تسلیم نشن ....
من فکر میکنم این یکی از دروس بزرگ تاریخ هست برای اونایی که فک میکنن اگه یه راهی رو اشتباه رفتن ،
دیگه "خود کرده را تدبیر نیست" و باید خیلی گردن کج و سفت این مسیر کج رو تا آخر رفت تا برسیم به ثریا !
و یه عده ای هم که باور دارن که اگه یه انقلاب شد ، برای انقلاب بعدی دقیقا باید صد سال صبر کرد و زشته که
هنوز عرق این انقلاب خشک نشده یه انقلاب دیگه کرد ! نا سلامتی ما آبرو داریم جلو چهار تا کشور ....
اما واقعیت به ما نشون داد که بله میشود ، در مصر شد و مردم تن به حکومت اسلامی ندادن !
این پایان کار نیست و تازه زبانه های این سکولاریسم که از ترکیه شروع شده بود و حالا به مصر رسیده ، خود
را به تونسی رسانده که دو سال پیش آغازگر پدیده ای موسوم به "بهار عربی" بود ...
تاریخ زنده به ما نشون میده که مردم جهان در ترکیه ، مصر ، سوریه ( با این همه کشتار) ، برزیل و دهها کشور
دیگه اگر کسی رو به اشتباه هم انتخاب کردن ، هشت سال منتظر صندوق رای بعدی نمیمونن !
مردم این کشورها به انسان قرن بیست و یکم یاد میدهد که ما انسانها که تنها یک بار فرصت داریم که زندگی
کنیم ، حاضر نیستیم در این فرصت اندک تن به توهمات دینی بدهیم ، حجاب بر سر کرده ، لاک نزنیم ، آنچه دوست
داریم را ننوشیم یا نخوریم و ... حاضر نیستیم به عقایدمان و تاریخمان پشت کنیم و به حتی از یه پارک که تداعی
کننده بخشی از تاریخمان هم باشد نمیگذریم .... حاضر نیستیم بهای بیشتری برای اتوبوس و تاکسی و .. بدهیم و
در عوض از دولتمان برای کم کاری در زمینه بهداشت و آموزش طلبکار هم هستیم ... حاضر نیستیم با وجود این
همه کشته به خانه ها برگشته و مبارزه را فراموش کنیم ...
و این ها نشونمون دادن که مبارزه کردن در جهت منافع مشترک ملی ما ، نه رهبر پیشتاز میخواد ، نه عده ای
روشنفکر نما میخواد ، نه اپوزوسیونی که لزوما بیاید و تمام نقشه را از اول تا آخر برای ما بگوید و ما غر
بزنیم که این راه شدنی است یا نشدنی، هیچکدام نه توقع کمک از امریکا داشتن و یا عدم حمایت روسیه وچین !
فقط به میدان های شهرهاشان ریختن و به خانه باز نگشتند تا کار را تمام کردند و بعد جشن شادی گرفتند !!
ما نیاز به "ماجده علیاهای" فراوانی داریم که بدونن چی میخوان و یک ذره هم از خواسته شون پایین نیان و
هرگز سازش نکنن و هرگز تسلیم نشن ....
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر