۱۳۹۴ مرداد ۲۶, دوشنبه

خامنه ای ؛ اوباما و توافقی مبهم

اولین نکته یک توافق آن هم در سطح بین المللی این است که اصولا این توافق چه کسی با چه کسی است . توافق ایران با جامعه بین المللی که در قالب گروه پنج به علاوه یک نمود پیدا کرده است یعنی توافق کل ایران با کل آنها ! توافق یک جناح از حکومت جمهوری اسلامی با یک حزب امریکایی هم مگر داریم ؟؟ مگر میشود ؟؟؟

 خوب به فاصله دو روز از کیهان شریعتمداری ، بازوی رسانه ای ولی فقیه که پرده از مخالفت خامنه ای با برجام برداشته بود ، خود شخص ولی فقیه هم در سخنرانی امروزش تاکید کرد که راه نفوذ امریکا را خواهیم بست و مجددا شمشیر را از رو بست.( به غیر از یکی از چهره های مرتبط با سپاه پاسداران ، دفتر خامنه ای صحبتهای شریعتمداری را رد نکرده است )
 شاید صحبتهای امروز خامنه ای به نوعی تو دهنی به امثال کسانی باشد که باجیر یا بی جیر و مواجب از جمهوری اسلامی دفاع میکنند و تقصیر به گردن اسراییل و جمهوری خواهان میندازند . خامنه ای بار دیگر تاکید کرده و اینبار پرقدرت تر از سخنرانی عید فطر که جمهوری اسلامی از هر کس که اسراییل را بکوبد حمایت میکند. 

شاید اندک امید گروههای متمایل به اصلاح طلبان در داخل و خارج از ایران به صحبتهای عراقچی  بود ، تا شاید توافق اتمی به مجلس نرود و اقدامات ایران داوطلبانه باشد و نه به اجبار . البته روی مثبت سکه بود و طرف منفی آن این بود که اصولا چنین توافقی تصویب نشود و اوضاع بهتر که نشود هیچ ، از گذشته هم بدتر شود. اما اکنون که خامنه ای تاکید کرده که هنوز چیزی معلوم نیست و باید تصویب بشود ( البته ظاهرا مشخص نیست در مجلس شورای اسلامی یا شورای امنیت ملی ) هم اینطرف و هم آنطرف !!!

به عبارت دیگر باید به اوباما یادآور شد که مسئله فقط برنامه هسته ای یا حق غنی سازی نیست . مسئله بازکردن سفارت و گل و بلبل شدن فضا نیست . مسئله مخالفت اسرائیل یا رقابت با جمهوری خواهان نیست . جمهوری اسلامی یه حکومت دیکتاتوری-ایدئولوژیک است که نمیتواند و نمیخواهد که تغییر موضع یا سیاست دهد . چهره های خندانی چون خاتمی ، روحانی ، ظریف و ... فقط برای خریدن وقت است . زمانی که برای مذاکره کردن از دست میرود ، زمانی که برای تصویب شدن میرود و زمانی که طول میکشد تا شاید تحریم هایی دیگر از سرگرفته شود و باز جمهوری اسلامی تغییر چهره ای موقتی بدهد و باز میز مذاکره ای دیگر و همین طور الی الابد .

قسمت اسفناک و نگران کننده  ماجرا این بود که هنوز جوهر توافقی علی الظاهر خشک نشده بود ، شرکتهای اروپایی و بعضا امریکایی به ایران سرازیر شدند و مسائل دیگر از جمله حقوق بشر قربانی فرضیات سیاسی شدند ؛ خصوصا که در دوران روحانی این موارد به حد اعلای خودش رسیده و کسی هم صدایش را درنمی آورد که دامن دولت بنفش لکه دار نشود .

قسمت خاص ماجرا هم اینجاست که عده ای در امریکا برای توافق هسته ای و به نفع جمهوری اسلامی و ضد اسراییل تظاهرات میروند و در داخل عده ای برای لغو چنین توافقی جلوی مجلس مملکت تظاهرات میکنند . قاعدتا باید برعکس این حالت اتفاق بیفتد !




۱ نظر:

  1. متاسفانه حقیقت تلخی است
    و نتیجه مسلم را بیان نکردید. اینکه هیچ کس نه می تواند و نه می خواهد که برای مردم ایران ازادی و دموکراسی و... بیاورد. این خود مردم هستند که باید بدنبال حقوق خود باشند

    پاسخحذف