ظاهرا در حالیکه از امروز قرار بوده که در یک حرکت جمعی مردم از خرید دو کالای شیر و نون خودداری
کنند،کماکان یه موضوعی که مطرحه ،استفاده وایتکس در صنعت شیر هس که تا امروز بحث داغ رسانه ها
و سازمان ها بوده و تایید و تکذیب هر روزه ...
داستان از اینجا شروع میشه که یکی از خبرگزاریهای جمهوری اسلامی خودش خبری رو منتشر میکنه که
در تولید شیر در مراکز تولید سنتی وایتکس استفاده میشه و در شیر مقادیری وایتکس وجود داره.
رییس سازمان استاندارد هم بلافاصله جوابیه میده که در مراکز صنعتی تولید شیر نظارت کافی وجود داره و
اصلا نمیتونه وایتکس در شیر وجود داشته باشه...این در حالیه که خبر مربوط به واحدهای سنتیه و نه صنعتی.
معاون سازمان دارو و غذای وزارت بهداشت هم میاد و تایید میکنه که در بیست سال گذشته به هیچ وجه
اکسیدان یا وایتکس تو شیر وجود نداشته و نداره ...
این قضیه تا حدی پیش میره که این فرد وجود وایتکس در شیرهای واحدهای سنتی رو هم منکر میشه..
اما از طرف دیگه رئیس انجمن ملی حمایت از حقوق مصرف کنندگان که همون مردم باشن میگه موضوع در
حال بررسی هستش..چون اصولا این بحث،بحث تازه ای نیست ولی اخیرا بیشتر مطرح شده.
مدیر عامل اتحادیه تعاونیهای سراسری لبنی هم تصریح کرده که بعضی از افرادی که شیر رو از دامداریها
میخرن و به کارخونه ها میفروشن،چون دستگاه های خنک کننده رو ندارن بنابراین وایتکس میزنن به شیر تا
دچار اسیدیته نشه و تا حدی هم از آلودگیهای میکروبی در امان باشه.
این در حالی هست که کارخونه ها دستگاههای مجهز برای تست شیرها رو دارن اما اصولا به خاطر زد وبندها
و هم به علت اینکه نمیشه شیر رو دور ریخت معمولا این شیرها خریداری شده و وارد چرخه تولید هم میشن.
بعد از اون معاون بهداشت سازمان دامپزشکی هم برخی از این تخلفات رو پذیرفته اما چون تنها تا مرحله
فروش شیر به کارخانه مسولیت متوجه اون سازمان و بعد از اون از حوزه مسئولیت سازمان خارج میشه
تقصیرها رو به گردن وزارت بهداشت انداخته و صد در صد در مرحله بعدی هم وزارت بهداشت تقصیر رو به
گردن سازمان استاندارد میندازه و بعدش هم میگن اصلا مساله نباید رسانه ای میشد که به صنعت شیر و
امنیت ملی ضربه نخوره ...خصوصا در شرایط تحریم،مردم باید وایتکس بخورن صداشونم در نیاد !!!
کنند،کماکان یه موضوعی که مطرحه ،استفاده وایتکس در صنعت شیر هس که تا امروز بحث داغ رسانه ها
و سازمان ها بوده و تایید و تکذیب هر روزه ...
داستان از اینجا شروع میشه که یکی از خبرگزاریهای جمهوری اسلامی خودش خبری رو منتشر میکنه که
در تولید شیر در مراکز تولید سنتی وایتکس استفاده میشه و در شیر مقادیری وایتکس وجود داره.
رییس سازمان استاندارد هم بلافاصله جوابیه میده که در مراکز صنعتی تولید شیر نظارت کافی وجود داره و
اصلا نمیتونه وایتکس در شیر وجود داشته باشه...این در حالیه که خبر مربوط به واحدهای سنتیه و نه صنعتی.
معاون سازمان دارو و غذای وزارت بهداشت هم میاد و تایید میکنه که در بیست سال گذشته به هیچ وجه
اکسیدان یا وایتکس تو شیر وجود نداشته و نداره ...
این قضیه تا حدی پیش میره که این فرد وجود وایتکس در شیرهای واحدهای سنتی رو هم منکر میشه..
اما از طرف دیگه رئیس انجمن ملی حمایت از حقوق مصرف کنندگان که همون مردم باشن میگه موضوع در
حال بررسی هستش..چون اصولا این بحث،بحث تازه ای نیست ولی اخیرا بیشتر مطرح شده.
مدیر عامل اتحادیه تعاونیهای سراسری لبنی هم تصریح کرده که بعضی از افرادی که شیر رو از دامداریها
میخرن و به کارخونه ها میفروشن،چون دستگاه های خنک کننده رو ندارن بنابراین وایتکس میزنن به شیر تا
دچار اسیدیته نشه و تا حدی هم از آلودگیهای میکروبی در امان باشه.
این در حالی هست که کارخونه ها دستگاههای مجهز برای تست شیرها رو دارن اما اصولا به خاطر زد وبندها
و هم به علت اینکه نمیشه شیر رو دور ریخت معمولا این شیرها خریداری شده و وارد چرخه تولید هم میشن.
بعد از اون معاون بهداشت سازمان دامپزشکی هم برخی از این تخلفات رو پذیرفته اما چون تنها تا مرحله
فروش شیر به کارخانه مسولیت متوجه اون سازمان و بعد از اون از حوزه مسئولیت سازمان خارج میشه
تقصیرها رو به گردن وزارت بهداشت انداخته و صد در صد در مرحله بعدی هم وزارت بهداشت تقصیر رو به
گردن سازمان استاندارد میندازه و بعدش هم میگن اصلا مساله نباید رسانه ای میشد که به صنعت شیر و
امنیت ملی ضربه نخوره ...خصوصا در شرایط تحریم،مردم باید وایتکس بخورن صداشونم در نیاد !!!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر